TIGERS, LEOPARDS, LIONS
“These beasts only attack those who fear them or
those whom they fear…”
Elifas Levy, The Magic of the Mages
After the royal gardens of Assyria
they walked melancholic, they walked graciously
tigers, leopards, lions.
In the porphyry chambers, the libraries
and the ziggurats yearned silently
they didn’t roar, they didn’t fornicate, they didn’t hunt
neither night nor day
they were not dangerous, nor free
so they lived anyway!
What bewitched them, what fascinated them
so they became merciful and meek
cats, submissive only when they love?
Not the guards, not the courtiers
nor all kings, only mages
stargazers knew the secret
for their unnatural meekness.
Obsessed with clairvoyance
after midnight they were afraid
lest Heaven betray men
not to take away the fascinating from their eyes
radiance, the astral radiance before which
the towering creatures retreated
with some tenderness
thirsty for blood, renounced blood,
lest they forget it
tigers, leopards, lions
the time when they were looked at with love
and exalted
oh, lest the action cease
of the cosmic beginning – hypnosis
lest it be mortal Light
their soul, ours!
ТИГРИТЕ, ЛЕОПАРДИТЕ, ЛАВОВИТЕ
“Тие ѕверки ги напаѓаат само оние кои се
плашат од нив или од коишто се плашат тие…“
Елифас Леви, Магијата на магите, Градец 63 (1985)
По кралските градини на Асирија
шетале меланхолично, шетале благосклоно
тигрите, леопардите, лавовите.
Во порфирните одаи, библиотеките
и зигуратите молкома копнееле
не ревеле, не блуделе, не ловеле
ни ноќе, ни дење
не биле опасни, ни слободни
па сепак живееле!
Што ги омајало, што ги магепсало
та станале милозливи и кротки
мачките, покорни само кога љубат?
Ни чуварите, ни дворјанките
нити сите кралеви не, магите само
ѕвездочатци ја знаеле тајната
за нивната неприродна кроткост.
Од видовитост опседнати
по саноќ страхувале
да не би Небото да ги изневери луѓето
да не им го одземе од очите фасцинантниот
сјај, астралниот отсјај пред којшто
горостасните суштества отстапувале
со извесна нежност
по крв жедни, од крвта се откажувале,
да не би да го заборават
тигрите, леопардите, лавовите
времето кога со љубов биле гледани
и егзалтирани
о, да не би да престане дејството
на космичкиот искон – хипнозата
да не би да е смртна Светлоста
нивната душа, нашата!
LEVIATHAN: THE WHITE WHALE
(In praise of Moby Dick by Herman Melville)
Vengeance is a white jet, a poisonous Druid
A man is not your equal
your way, finger of god
pointed and straight
echo from the equator
an icy soul in warm waters
revenge is a jet, heading south!
Your image is out of reach
god, satanic, immortal
white, holy monster,
greedy vanity, whale
your clear dewy fury
the bloody bellowing
the heather of thy foam
– dorsal lion curl
The word can more accurately describe you
from any icon, false idol
-depraved sign of whalers-
Merciful marrow, marrow-like, rainbow
punish the heathen: hide the truth
cartilage of repentance
listen to the mind of god
Monster, enjoyer of the sea abyss
– the womb of the world
Big suckling
heal thy face from the depths,
Perfect hog
splashy, greasy, hot, poisonous…
ЛЕВИЈАТАН: БЕЛ КИТ
– пофалба на Моби Дик од Херман Мелвил –
Одмаздата е бел млаз, отровен Жрец
Човек не ти е рамен
твојот пат, божји прст
вперен и прав
одек на екваторот
заледена душа во топли води
одмаздата е млаз, езди на југ!
Сликата ти е недофатна
божја, сатанска, бесмртна
бела, охола ало,
лакома суето, Киту
твојата јасна росна јарост
крвавиот рев
вресот на твојата пена
– грбна лавовска локна
зборот може поверно да те опише
од било која икона, лажен идол
-развратен знак на китоловците-
Милосрдна срж, срцевино, божилаку
казни ги поганите: скриј ја вистината
‘рскавицо на покајанието
послушај го умот на бога
Магу, уживач на морски бездна
– утробата на светот
Цицалче големо
лицето исцели си го од длабочини,
Ламјо совршена
прскава, мрсна, врела, отровна…
KATICA KULAVKOVA (1951), is a Macedonian poet, literary theorist and essayist. Since 2003, she is a full fellow of the Macedonian Academy of Sciences and Arts (MANU), a member of the European Academy of Sciences and Arts (Salzburg) and Vice President of the International PEN (since 2008). She is Professor emeritus of Theory of Literature. Her first book of poems appeared in 1975. She has published 16 collections of poetry in Macedonian and 18 in other languages (English, Bulgarian, Croatian, French, Italian, Portuguese, Romanian, Russian, Serbian, Slovenian, Turkish...), two books of short fiction and one poetry drama, as well as thirty anthologies and chrestomathies. She translates from French. She has been awarded the most important literary and scientific prizes in her country and abroad (Romanian Writers’ Association and Albanian PEN), and was named Officer in the Order of Arts and Letters by the French government.
ANDREJ TEMELKOVSKI (2001) is a Macedonian interpreter, a student of philology and he studies at the Department of Translation and Interpretation in Skopje with a bilingual use of the English and German languages respectfully. He attended a music high school by the name of “Ilija Nikolovski-Luj” in Skopje at the theoretical department with an extra curricula in opera singing as a tenor. He is also quite adept at playing the violin, the flute as well as the piano. His passions and interests for singing, music, literature, writing, linguistics and translating were quite evident from a very early age. Andrej’s passion for translating and interpreting became stronger than his passion for music, instruments and singing. Andrej left the entire music world behind, only having it as a hobby of course, for him to pursue the world and sphere of translating as well as interpreting.